Κι αν τώρα πια κοιμάμαι μόνος μου τα βράδια
κι αν έχουν μείνει τα όνειρά μου τόσο άδεια
κι αν θέλω τώρα να την δω να την αγγίξω
καρδιά μου πέτρα λέω σε κάνω μην σ’ αφήσω
------ο------
ΡΕΦΡΕΝ
Και τώρα...μόνος τα βράδια περνάω
τις νύχτες για σένα τ’ αστέρια ρωτάω
δεν κλείνω μάτι τα βράδια δακρύζω
πίσω όμως πάλι δεν θα γυρίσω
Περνάει ο χρόνος περνάει ο πόνος
και συνηθίζω πια να είμαι μόνος
παλεύω τόσο μην ξαναγυρίσω
και πολεμάω τα πάντα να σβήσω...
------ο------
Δεν ξέρω πια τι κάνω τώρα που να πάω
μες του μυαλού μου τους διαδρόμους τριγυρνάω
κι έρχεται πάλι ξαφνικά η θύμηση σου
μ’ είχες κλειδώσει στην γλυκιά την φυλακή σου
Στίχοι:Σαρηπαναγιωτίδης Γεώργιος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου