Σε μια φωτογραφία σε κοιτώ και σκέφτομαι το πόσο σ’ αγαπώ
όσο περνάει η ώρα πιο πολύ το δάκρυ μου ποτάμι είναι βαθύ
Με την φωτογραφία σου μιλώ αχ πόσα είχα ακόμα να σου πω
σου έδωσα και σώμα και ψυχή να είχα Θεέ μου τώρα μια ευχή
-------Ο-------
ΡΕΦΡΕΝ
Δεν περνάει πια ο πόνος όσο και να προσπαθώ
τι κι αν τρέχει τώρα ο χρόνος να ξεχάσω δεν μπορώ
καρδιά μου τώρα τι ζητάς...αδύνατο να το δεχτώ...
πως αυτή που αγαπάς δεν είναι πια εδώ...
Δεν περνάει πια ο πόνος όσο και να προσπαθώ
κι από ‘δω και πέρα μόνος δίπλα είμαι σε γκρεμό
καρδιά μου τώρα τι ζητάς...αδύνατο να το δεχτώ...
πως αυτή που αγαπάς δεν είναι πια εδώ...
-------Ο-------
Να διώξω την μορφή σου απ’ το μυαλό για ακόμα μία νύχτα προσπαθώ
οι σκέψεις μου ραγίζουν την καρδιά γιατί να είσαι τόσο μακριά
και σαν θυμάμαι πάω να τρελαθώ δεν ξέρω που να πάω που να σταθώ
τα λάθη μου μια όξινη βροχή που με τρυπάει βαθιά μεσ’ την ψυχή
Στίχοι:Σαρηπαναγιωτίδης Γεώργιος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου